veronicadecidestolove

sevgiligünlüknoktabanatuhafbirşeyleroldunoktabunuonadeğilkendimesöylemeyebileçokkorkuyorumnoktayardımetlütfenbananoktaveronica

Susuyorum, Duyuyor Musun?

tanrım, canım çok yanıcak biliyorum. biraz izin ver bana lütfen. al yorgunluğumu biraz olsun. geldiği gibi devam etsin her şey. uğramasın bana böyle derinden. tam tamına eksiğim işte bugün. yorgunum. "yokluk"un sancısını çekiyorum her bir hücremde.

kalbim daha ne kadarını kaldıracak bilmiyorum. gittiği yere kadar götürüyorum ve nedense onca kaçma düşüncesinin altına kendimi sokamıyorum. ne kadar uzağa gitsem de kendimden ne kadar uzaklaşmış olacağım ki? tanrım canım çok yanıyor hissedebiliyor musun?

kaybettiklerimi kazanayım diye, kazandıklarımı da farkında olmadan kaybetmek istemiyorum yine. kendimle savaşmaktan yorulsam da "onlar"la olan savaşımdan yılmadım ve işte bu savaş! bitecek bir şey değil. ben yenilgiyi kabul etmeyeceğim. ölene kadar sürse de bu tantana, özgürlüğüm adına kaldırıyorum tüm düşüncelerimi kılıçtan keskin bir şekilde. zırhsız ve kalkansız daldım meydana. yenilgiyi kabul etmektense, bağımsızlığım adına, savunmasız öleceğim.

tanrım, ben batıyorum çırpındıkça. yardım isteyecek ne gücüm kaldı ne yüzüm.
ve yine aynı şeyi yapıyorum; "susuyorum, duyuyor musun?"

dahaşimdidenözledimbirdahakigelişini

tam da bi alttaki yazı. hatta candancığımın bugün beni deli gibi anlattığı şarkı.
bıkmadan usanmadan dinleyip dinleyip ağlayabilirim bile tüm gece. sadece 1 saat 14 dakika oldu. biydi biydi geçen saat :)
(güldüğüme bakma, hiç de öyle değil aslında)

Nedense?

Dün gece seni sevdiğimi söyleyecektim
Sana ihtiyacım var diyecektim
Nedense sustum
Çünkü sen bundan korkacak kadar özgür
ve korkup benden kaçacak kadar...

Dün gece hafifçe mırıldandın rüyanda
Sonra dönüp gülümsedin uykunda
üstüme alındım
Çünkü ben bundan korkacak kadar tutkun
ve korkup senden kaçacak kadar yorgunum
...

Uzun uzun seyrettim seni uykunda,
saçlarını okşadım.
Sen gözlerini açtın, ben kapattım.
Bütün gece,
Seni sevdiğimi düşündüm
Söyleyemedim sustum.
Nedense sustum.
Nedense sustum.
Nedense sustum...

Günebakan (v3)

yağmura muhtaç bir parça toprak gibiydim hayat bulmak için.
şimdi ise kusursuz günebakan.
her yeni gün,
her bir yaprağımda hissettim güneşin yakıcılığını
buna rağmen,
yine de vazgeçtiğim hiç bir gün olmadı gökyüzünden.
ve artık her daim esen rüzgar!
sen yokken nasılsa, şimdi de aynısı olacak!

İşte ben, hala o mükemmel yazı bekleyen;
kusursuz günebakan.
yüzüm her daim gökyüzüyle barışık olacak!

*jhdfhrthfgthg:

sevinirdim; mutlu gözükebiliyorum diye,
düşünürdüm; gözüktüğüm kadar neşeli, mutlu değilim. neden mutlu gözüküyorum? diye.

Son Günlerde...

ah be külkedisi, onca şeyi değiştirdin de bi çaresizliğine çare bulamadın.

:**

tam tamına geçen 2 ay
ve geriye kalan 4+4 gün :)
ve evet özledim

boşa geçirdiğim tüm yaşamım için kayıp zaman istiyorum tanrıdan.