aslında O'nun beni hep koruduğunu düşünürdüm. bazen umutsuz olsam da hala o düşüncemi kaybetmedim. çok şükür.
ama işler her zaman bizim istediğimiz gibi gitmeyebiliyor işte. mühim olan yine en az hasarla atlatabilmek değil mi? pişman olmamı gerektiren hatalar yapmış olsam bile ne yazık ki hala "şundan çok pişmanım" diyemedim. aslında iyi bir şey mi, kötü mü? kestiremiyorum pek.
iyi; çünkü canın yanmıyor. rahatsın. çabuk atlatıyorsun.
kötü; çünkü içinde en ufak bir sızı yoksa bu onların tekrar edileceği anlamına gelebilir. ne yazık!
sadece biraz fazla şanssızlık bu. O, beni koruyor olsa da ben O'nun çizdiği sınırın dışına taşmaya çalışıyorum. haliyle şanssızlık bu.
kendimettimkendimbuldum'a çıkıyor sanki hepsi yine :}