Bir Tuhaf Paranoya

bu aralar böyle çok tuhaf şeyler dönüyor etrafımda.
geçmişten hortlayan bir sürü insan...
söylediğim kötü şeylere karşı anlayış gösterilmesi falan...
çok korkuyorum açıkcası ben. bir de böyle ağzımdan ne çıksa oluyor ya ona da şaşırıyorum. keşke hemen şu olsa diyorum anında oluyor. ya da ne biliyim analitik kimyadan kalıcam dedim kalıcam bence.. bir dakika ya o iyi bir şey değildi ki...

velhasıl kelam her şeyin rahvan gitmesi korkutmuştur beni hep. fırtına öncesi sessizlik kokusu alırım ben. hımmm bak koku demişken üç gündür küf kokusu alıyorum ama bu koku çevrede yok, sadece burnumun ucunda var. bu da çok korkutuyor beni. bu da bi işaret olabilir belki. neyse artık hayırlısı diyelim, hayırlısı olsun diyeceğim ama umudum yok pek. çevremde olan olaylardan bile haz alamıyorum sonrasını düşünerek, yok böyle bir şey!