Böyleyken Böyle... (v2)

efendim bayadır viyolonsel çalmak istiyorum bilen bilir. neyse kafama göre abuk subuk çalıyordum ben. bu gün yaptığım her şeyin yanlış olduğunu öğrendim. yıkıldım açıkcası... sadece bir saatlik bir çalışmaydı ama canıma yetti. arşeyi düzgün tutucam diye ben yamuldum. evet evet yamuldum. baya bildiğin şaftım falan kaydı. neymiş efendim o baş parmak bana yakışıyor muymuş? o serçe parmak neden estetik değilmiş? neden dik oturamıyormuşum? bişiler bişiler... of pof... "gelemem arkadaşım ben böyle şeylere!" demeyi tabi ne kadar çok isterdim ama demedim. neticede ne zorluklarla aldım ben İsis'i. naz yapıcak elbette. yoracak elbette... neyse efendim bu bilekle diresiğimin arasında kalan kol bölmemin çok ağrıdığı gerçeğini değiştirmez tabi ki. alışırız heralde... anlaşacağız zamanla :}